14/07/2019 - DE START VAN EEN WEEKJE CORREZE -

Wij zijn vertrokken om iets na 12u00 middernacht in onze thuisstad, Dendermonde. 
Nadat Gino eerst nog een lekkere koffie heeft gedronken op Belgische bodem, met de nodige schrik natuurlijk, want wat gaat de koffie geven in de Correze... En ons vake en moeke bij ons thuis het afgewerkte Lego 'Disney' kasteel hebben bewonderd.

Het inladen ging vrij snel, onze koffers waren al ingeladen, Gino had deze tijdens mijn 'rustmoment' al mooi op zijn plaats gezet in onze gehuurde, zilverkleurige Renault Traffic.
Na een korte stop aan de winkel om een vuilniszak in de containter te stoppen was de reis begonnen richting Frankrijk.
Voor ons vake was de bestemming nog geheim, dus met de nodige nieuwsgierigheid reed hij graag mee en volgde hij in het begin goed de bordjes.

Onze eerste stop hebben we gemaakt net over de grens. Een borterham kon er toen wel al in bij mij en Gino zei ook niet nee, alhoewel hij veel meer naar de snoepjes en de koekjes keek als naar de boterhammen. Ons moeke en ons vake hielden het bij wat drinken.

Het verkeer was vrij rustig en ik kon goed doorrijden. In België ging ik wel al eens over de snelheidslimiet (je moet wat gewoon worden aan de 130 in Frankrijk :) natuurlijk), maar eens in Frankrijk heb ik mij heel braaf gehouden aan de snelheidslimieten, bij lichte twijfel hielp 'Waze', de GPS app op mijn telefoon hoeveel ik mocht rijden. 

Eens we Parijs naderen werd het toch al wat drukker en kwam de zon ook al op in de verte. Ons vake was al goed ingedommeld en Gino moest zijn ogen goed openhouden maar dat hield hij niet lang vol... Ook ons moeke begon af en toe even weg te zakken... Het was ik en de auto... samen met wat muziek om mij erdoorheen te helpen.

Net voorbij Parijs werd het verkeer terug kalmer en was een rustpauze voor mij zeker geen overbodige luxe. Een uurtje heb ik toch wat 'gerust' want slapen lukte niet echt voor mij. Het begon dan ook wat klaarder te worden en ik besloot om de rit verder te zetten richting onze eerste stop Orleans.

Rond 06u00 kwamen we dan aan in Orleans, ons vake was zeer benieuwd tijdens de rit. Als hij niet sliep hoorde ik altijd ... 'ja kan het niet raden zelle' of 'goh ja kweet et echt niet'. Maar eens we het centrumbordje Orleans tegenkwamen ging zijn stem toch de hoogte in en met volle overtuiging riep hij 'Orleans'.

Natuurlijk nog veel te vroeg want we mogen maar inchecken om 15u00 en het was net 6u00 gepasseerd, dus besloot ik zeer traag een parkeerplek te zoeken. En ja waar kon ik beter staan dan net aan de Kathedraal van Orleans zelf? Echt een prachtige kathedraal! Het uitstappen verliep moeizaam maar ik kon toch nog altijd mijn hoofd naar boven tillen om de Kathedraal te bekijken, het was echt een Wauw effectje en dan stonden we nog aan de achterkant.

Om toch even de benen te strekken gingen we doorheen het oude centrum van Orleans, prachtige oude huizen, alhoewel ik soms twijfel of ze nog lang gaan rechtstaan (schots en scheef). Kortom er past geen enkele kast van Ikea in zo een huis dat je in een hoek kan zetten.

Ons vake wandelde in begin goed mee, alhoewel hij na verloop van tijd het moeilijk kreeg... In begin gaf hij het niet toe maar toen het wat begon te hellen naar boven kon hij het toch niet meer wegsteken. Een klein cafeetje die al open was leek ons een goed idee om voor ons vake op adem te komen en voor mij om wat wakker te worden :)

Nadat Gino zijn eerste Franse koffie had opgedronken, die nog heel goed meeviel, alleen een pakje kleiner dan dat wij gewoon zijn en ik natuurlijk mijn eerste Franse cola (33 cl ipv onze 20 cl en een pak goedkoper!!) gingen we terug richting auto om ons even af te leggen. Ale in werkelijkheid lag Gino en ons vake direct in slaap maar ik kon natuurlijk geen oog dichtdoen. De Kathedraal was nog niet open, maar iets voor 8u zag ik een man langs de achterdeur binnen gaan en dan waren mijn voelsprieten al direct in werking gezet op verkenningsmodus.

Stilletjes uit de auto geglipt en al eens gaan voelen aan de deuren, en ja hoor eens ik wat rond de kathedraal was hoorde ik al een deur het slot opendraaien... Natuurlijk de beleefdheid zelf wachte ik even dat het niet leek alsof ik stond te wachten, maar meer dan 20 seconden hield ik het niet vol.

Ik ben echt zot van oude gebouwen en kerken, als ik een kerk zie moet ik binnen gaan en ja het overtrof mijn verwachtingen. Ze was echt prachtig en ik was ook helemaal alleen (ale buiten die man die deuren open deed dan). Prachtige baniers met de Franse lelie en Jeanne d'Arc. Wauw

Toch meer dan een half uurtje heb ik gekeken naar de prachtige schilderijen, het altaar en het houtsnijwerk, ik heb soms het gevoel dat ze in die tijd meer konden dan nu qua bouwstijlen.

Stilletjes terug naar de auto was ons moeke aan het wachten buiten de auto met een sigaretje. Ik deed alsof ik net gezien had dat de deuren open waren en of ze niet graag eens binnenkeek (dat was voor mij terug weer een goede reden om nog eens in die kathedraal te kijken). Ons moeke vondt het ook een mooie kathedraal, en heeft zelfs een kaartje gekocht voor een bevriende pater.

Terug naar de auto lagen onze schone slapers nog goed te roenken... maar na een tijdje begonnen we ons te vervelen en hebben we ze wakker gemaakt. We zijn dan samen naar een cafeetje gegaan en hebben dan daar terug een lekkere cola en koffie (voor Gino) gedronken. Ernaast was een restaurant met buffet, alhoewel we niet wisten of dit voor ons vake ging lukken hebben we het er om gewaagd en dit viel nog goed mee. Hij heeft niet veel gegeten maar toch iets dus we waren al content.

Op ons gemak terug naar de auto richting hotel het was wel nog ietsje te vroeg maar wie weet lieten ze ons al binnen, maar helaas de bediende had heel veel zin om te werken die dag en vooralleer we ze aan de balie mochten begroeten kregen we al snel te horen dat we nog te vroeg waren. Ons moeke en vake hebben dan gewacht in de auto en wij zijn met de hondjes nog een korte wandeling gaan maken langs de rivier de Loire met de hondjes. Ik viel echt ver in slaap maar bon het uur lezen lukte nog goed dus net iets voor 15u00 waren we terug en hebben ingecheckt.

De kamers waren proper, geen grand luxe, maar er stond een bed en dat was oke voor mij. Snel een douche genomen en voor ik het wist lag ik in bed en was ik al vertrokken. Rond 19u werden we wakker gemaakt door ons moeke. Ik dacht dat ik al een hele dag geslapen had, maar het was maar een paar uurtjes, maar ze hebben deugd gedaan. 

Ik en Gino zijn dan op verkenning gegaan in Orleans achter eten... Het was al wat later geworden en blijkbaar geven ze niet heel laat eten in Frankrijk op restaurant dus de lokale pittaboer heeft ook ne cent verdiend aan ons. Ik moet wel zeggen dat dit de beste pitta was die ik al gegeten heb. Totaal anders qua smaak en ook de broodjes zijn meer een wrap. Lekker!

De terugtocht naar het hotel was spectaculair! Blijkbaar had Algerije in de voetbal een match gewonnen en amai! De nationale feestdag heb ik geen enkele Franse vlag gezien, maar als Algerije wint stond Orleans op zijn kop... Allemaal toeterende auto's die gelijk zotten gas geven, met vlaggen zwieren, kinderen op de motorkap... twas precies of de Amerikanen hadden Frankrijk bevrijd in '45. Allemaal volle gas door een rood licht, op een moment vondt ik het echt te gevaarlijk en de Gendarmerie vondt het ook gevaarlijk want ze bleven mooi aan de kant staan of er stonden zelfs 2 verscholen achter een verlichtingspaal... Ze waren verstoppertje aan het spelen denk ik.

Terug in het hotel nog eentje gedronken met ons moeke en vake in de bar en richting dromenland! Morgen weer een nieuwe dag!